W tym artykule nie znajdziesz gotowego planu treningowego. Natomiast zachęcam cię do przeczytania i wyciągnięcia z niego najważniejszych informacji, czyli: o tym w jaki sposób się przygotowaliśmy, jakie kroki wykonaliśmy, aby na samym końcu tej drogi Klaudia Kowalska mogła założyć koszulkę MISTRZA POLSKI w kategorii Cyklosport.
START czyli … nie od razu na rower
– tak, na początku to określenie celów tych długoterminowych i tych cząstkowych. Ten główny, to udział w Mistrzostwach Polski i zwycięstwo. Oczywiście nic nie było przypadkowe. Pod ten wyścig dobraliśmy wyścigi o niższym priorytecie i zaczęliśmy się ścigać na bardziej płaskich etapach, aby cały czas doskonalić jazdę w peletonie. Wyścigi VeloBank VIA Dolny Śląsk w Sobótce oraz w Miękini stworzyły nam do tego idealne warunki. Cele które sobie obraliśmy, to nie tylko waty. Praca nad pozycją, doskonalenie techniki, odpowiednia waga na czas zawodów itd.Baza – czyli okres zimowy. Nie zaczynaliśmy od Zwifta i wyścigów W zamian Klaudia wychodziła na swój „przełaj” i śmigała po lasach w temperaturze często poniżej 0. Dzięki temu jej technika wskoczyła na zupełnie inny (wyższy) poziom, a organizm po prostu się hartował. Zima nie była taka straszna, więc można było zbudować solidną podstawę do dalszej części sezonu. Do tego siłownia – ta bardziej nastawiona na rozwój motoryczny i treningi specjalistyczne, te realizowane również na trenażerze.Budowa – okres w którym nie tylko zaczęliśmy się ścigać, ale też powoli zaczynaliśmy w treningach obierać kierunek nastawiony na start główny. W maju Klaudia wskoczyła jeszcze na podium na Klasyku Beskidzkim, ale później złapaliśmy mały spadek formy, czy panikowaliśmy? Zupełnie nie. Czy był to powód do nagłej zmiany planu treningowego? Nie Maj to miesiąc gdzie moja zawodniczka w pracy (na nogach) spędzała po 8h-12h. Im bliżej weekendu, te godziny się zwiększały. Dlatego wprowadziliśmy korekty w planie treningowym i zmniejszyliśmy nieco objętość treningową.Schodzimy w dół – na kilka tygodni przed zawodami przeszliśmy w tryb taperingu. Co to oznacza? To, że wcale nie trenujemy więcej godzinowo, wręcz przeciwnie. Kosztem (minimalnego) obniżenia Naszej formy treningowej – zyskujemy świeżość. Ten okres trwał u Nas 3 tygodnie – krok po kroku obcinaliśmy z objętości.. ale – zwiększyliśmy intensywność treningów. Wszystko zaczęło się składać w całość. W naszym planie Klaudia obowiązkowo raz w tygodniu miała jazdę grupową tam można było zauważyć jak forma zaczyna wchodzić na odpowiedni poziom.Jak się czujesz? – to pytanie często słyszą moi zawodnicy. Uwierzcie, że żadne HRV, tętno spoczynkowe czy inne parametry które otrzymujemy nie zastąpią nam pytania o Nasze samopoczucie. Plan treningowy powinien być spersonalizowany pod zawodnika. Praca nad słabościami, rozwój tych elementów które są potrzebne, aby w dniu wyścigu być gotowym. Do tego wszystkiego…w kolarstwie ważna jest tzw. „głowa”, przygotowanie psychiczne i odpowiednia regeneracja.Wyścig – wiecie jakie IF miała Klaudia z wyścigu – 0,7. Czyli – jazda nieco powyżej tzw. tlenu. Brzmi to trochę, śmiesznie? wiem. W wyścigach chodzi o to, aby jak najmniej się zmęczyć, oszczędzać energie – bo przecież mamy jej ograniczone zasoby. Dlatego technika, tzw. czytanie wyścigu, oraz pełna koncentracja mają ogromne znaczenie w czasie jazdy. Wspomnianą wyżej energię zostawiamy na sytuacje, które wymagają od Nas nagłego przyśpieszenia Wnioski – nie tylko FTP świadczy o Naszym poziomie sportowym. Jeżeli boimy się jeździć w grupie, nie mamy umiejętności zjazdowych, to co nam da wysokie FTP na wyścigu? Wtedy cyferki nie mają znaczenia.– jeżeli nagle złapiemy zadyszkę, to nie od razu powinniśmy zwiększać obciążenie treningowe. Niestety jest to częsta przypadłość wśród amatorów. My, zrobiliśmy odwrotnie – nieco zeszliśmy z planowanego obciążenia w maju. Na naszym przykładzie pokazałem Wam, jak ważna jest komunikacja pomiędzy zawodnikiem i trenerem oraz wspólne zastanowienie się, co może być przyczyną nagłej obniżki formy. Kolarstwo to sport wytrzymałościowy w którym trzeba być nastawionym na długoterminowy rozwój. Nie ma tu i teraz. Czy Klaudia przygotowywała się do tych zawodów pół roku? Nie, to 2 lata systematycznej pracy ją do tego zaprowadziły.
– Co powiedziała Klaudia po zwycięstwie – „to głowa jest w tym wszystkim najważniejsza”.
Warto wspomnieć, że był to wyścig w którym startowało 30 zawodniczek. Trzeba mieć w tym wszystkim też trochę szczęścia, bo każdy mały błąd (niekoniecznie z winy zawodnika) może przekreślić szansę na końcowe zwycięstwo.
Kolejne cele to małe „przebranżowienie się” i powrót do ścigania po górach. TatraRoadRace – tam będziemy celować w formę. Teraz krótki urlop od sportu i zaczniemy przygotowania do drugiej części sezonu.